boğulma zamanı

Daha bahar denilen gençliğin içindeyim,

migrenim var ve içimi içime gömen kaygılarım.

bir eşyalar hükümdarlığında dünya kurmaya çalışıyorum nicedir.

binlerce gerekçesi var nesnelerimin.

''bunu alayım, sabah güzel uyanırım''

''yarın bu mont bana umulmadık güzellikler getirecek.''

zaten mutluluk biraz da yatırımdır.

aldığım her atkı ile bir hayaletimi özgür bırakacağım.

geçmişim çoktan kayıp geleceğim nesnelerin kapitalist gölgesinde.

değişti çocukluğumun tutkuları, her ninniyi gömüyorum başka bir güneşle.

ince ve çaresiz her seferin de imkansız bir dışarıya yetişme hasreti,

içimde uyumsuz paletsiz renkler.

oysa ait olduğum yer bir ağacın gölgesi

sizin dünyanıza uyum sağlamak için,

her nesne ile yapbozun bir parçasını tamamlıyorum.

üstümde yaşanmamışların yırtık pırtık gölgesi,

boğulma zamanını belirsiz bir geleceğe erteliyorum.